BLAUWALGEN
De blauwalgen-problematiek komt steeds vaker voor in onze Belgische waterwegen. Het is een fenomeen dat heel wat angst inboezemt bij de onwetende (water)sporter. Maar wat betekent de term ‘blauwalgen’ nu eigenlijk en is de angst ervoor terecht?
Wij proberen het hieronder kort uit te leggen.
WAT ZIJN 'BLAUWALGEN'?
Om aanwezig te kunnen zijn op verschillende evenementen en die vlot te laten verlopen, doet de vlaamse Roeiliga graag beroep op haar vrijwilligers. Wij zijn steeds op zoek naar nieuwe krachten die zich graag engageren om de roeisport in de kijker te zetten. Afhankelijk van de taak, wordt een compensatie besproken.
Ben jij een roeifanaat en wil je de roeimicrobe overzetten op de bezoekers en deelnemers van de evenementen? Meld je dan aan via onderstaand formulier als vrijwilliger voor de verschillende projecten.
We zijn op zoek naar vrijwilligers voor verschillende projecten. De meest voorname ‘hot topics‘ zijn:
BLAUWALGEN EN ROEIEN
Toxische blauwalgen zijn voornamelijk gevaarlijk wanneer er rechtstreeks contact wordt gemaakt. Roeien is, net als vele andere watersporten, een sport óp het water. De sporters komen normaal gezien niet rechtstreeks in contact met het water waardoor de risico’s lager worden ingeschat dan bijvoorbeeld bij zwemmen of duiken.
Om die reden kan men de roeisport niet verbieden bij de aanwezigheid van blauwalgen, maar men zal wel sterk ontraden.
STAPPENPLAN BIJ BLAUWALGEN
Het is belangrijk om eerst een blauwalgenbloei te herkennen vooraleer er conclusies getrokken worden. Niet alle ‘drijvende zaken’ of verkleuringen in het wateroppervlak zijn per definitie blauwalgen.
Via enkele eenvoudige stappen kan je al snel meer info hebben.
1.
Voer een visuele inspectie uit op het watervlak dat u zal gaan gebruiken. Heeft het duidelijke kenmerken die kunnen gelinkt worden aan blauwalgen, dan gaat u verder met het ‘onderzoek’.
2.
Bestaat er na de visuele inspectie twijfel over de aanwezigheid van toxische blauwalgen, test het dan! De Vlaamse Milieumaatschappij heeft een determineertabel ontwikkeld voor blauwalgen (zie foto 1). Deze determinatie is kijkt naar de cyanobacterieën (cyanochlorofyl) die aanwezig is in het water of staalname.
3.
Na determinatie van het water of staalname kan de toxinebepaling plaatsvinden. Hiermee wordt de mate van giftigheid bepaald. Deze stap is minder belangrijk dan stap 1 en 2.
NUTTIGE DOCUMENTEN
NUTTIGE LINKS
